طراحی و ساخت بر اساس جداول و استانداردهای روز دنیا
استفاده از انواع مواد جاذب صوت مطابق در خواست مشتری
استفاده از بدنه محكم برای حداكثر مقاومت در برابر جریانات هوا
عدم محدودیت در ساخت حتی در ابعاد بسیار بزرگ
طراحی به صورت ماژولار و با قابلیت حركت پرهها
حداقل افت فشار به دلیل استفاده از صفحات هادی جریان
سهولت در نصب و بهره برداری
سايز حداقل 1.5 برابر مقطع اصلی كانال كه به دليل جلوگيری از افزايش سرعت هوا و ايجاد صدای اضافه در نظر گرفته میشود.
صداگیر چهارگوش از دیگر محصولات شاخص تولیدی موسسه فنی مشایخی میباشد. این صداگیرها با توجه به سطح صدای موجود، میزان جذب صدا در داخل کانالها و انشعابها، میزان صدای جذب شده در محیط و سایر عوامل کاهش سطح صدا، طراحی و انتخاب میشوند.
بدیهی است در زمانهایی که میزان سطح صدای اولیه تولیدی توسط فن دستگاه تهویه در دسترس نباشد، کارشناسان این موسسه با استفاده از دستگاههای آنالیز سطح صدا این میزان را به صورت دقیق بدست آورده و بر مبنای آن اقدام به طراحی دستگاه صداگیر مینمایند.
اساس کار جذب صدا در صداگیرها بر پایه جذب امواج در مواد متخلخل استوار است. بدین صورت که صداگیر کانالی گرد دارای ردیفهای موازی مواد جاذب صوت میباشد که امواج در حال حرکت در طول کانال پس از برخورد به این دیوارههای جاذب صوت، جذب میشوند .
برای افزایش راندمان این جذب، از ورقهای فلزی سوراخ دار که خود دارای ضریب جذب صوت بسیار بالایی هستند استفاده میشود. این ورقهای سوراخ دار ضمن هدایت امواج به ماده جاذب، خود تا حد زیادی، امواج را مستهلک میسازند .
چیدمان ورقهای سوراخدار و مواد جاذب صوت و لایههای عبور هوا به صورت متوالی مسیرهای مشخص عبور هوا از میان مواد جاذب را به وجود میآورد که کمترین میزان به هم خوردگی الگوی جریان و بالاترین میزان به دام انداختن امواج پراکنده صوتی را محقق میسازد .
در حالت عادی، برای هر سیستم تهویه مشخصات تولید صوت استخراج و اعلام میگردد و بنابر نوع سیستم و شدت صوت و میزان دبی هوای عبوری، صداگیر مناسب با تعداد پرههای مشخص طراحی و معرفی میگردد.
مواد جاذب صوت به عنوان قسمت اصلی جذب صدا در یک صداگیر از اهمیت ویژهای برخور دارند ضمن اینکه این مواد با توجه به مسائل بهداشتی و محیطی دارای مشخصات ویژه و شرایط حفاظتی خاصی نیز باید باشند. در بسیاری از موارد، مقاومت بالا در برابر حرارت، عدم انتشار گازهای سمی در هنگام آتش سوزی، مقاومت در برابر قارچ زدگی و باکتری زدگی و عدم ایجاد غبار در سیستم تهویه از مهمترین الزامات مواد جاذب صوت در نظر گرفته میشود.
ضمن اینکه در محیطهایی با شرایط خاص ممکن است این محدودیتها تا حدود زیادی تغییر نمایند و یا سختگیرانهتر اعمال شوند. آنچه امروز در صداگیرها به عنوان عایقهای جاذب صوت معمول است استفاده از انواع پشم سنگ، عایقهای پشم شیشه و عایقهای سری پلیمری مانند EPDM میباشد که هر کدام از این عایقها مزایا و معایب خود را دارد و جهت برخی از موارد خاص کاربرد ویژه دارد.
در صداگیرهای ساخت این موسسه نیز از انواع عایقهای یاد شده در بالا بنا به حساسیتهای خاص پروژه و یا در خواست ویژه مشتری و یا طراحی داخلی شرکت استفاده میشود ولی به طور معمول این شرکت از عایق پشم سنگ فشرده جهت صداگیرهای خود استفاده میکند که ضمن تحمل حرارت تا 800 درجه به علت دارا بودن محیطی غلیایی، بستر مناسبی جهت رشد قارچها و باکتریها نمیباشد و لذا از نظر بهداشتی نیز در سطح قابل قبولی قرار دارد.
تنها نکتهای که در استفاده از این نوع عایق باید مد نظر قرار گیرد استفاده از انواع پوششهای متراکم در لایه نهایی این عایقها جهت جلوگیری از انتشار ذرات عایق در محیط میباشد.
صداگیرهای آکوستیک که با عنوان صداگیرهای اتلاف کننده نیز شناخته میشوند، از مواد جاذب صوت برای ضعیف کردن سطح صوت استفاده میکنند. با عبور صدای داخل کانال هوا از کنار صداگیر، انرژی صوتی یا انرژی آکوستیک به واسطه سوراخهای ورقهای آهنی بدنه صداگیر وارد پرههای صداگیر می شوند. این صفحات سوراخ دار از فرسایش مواد جاذب صوت در سرعتهای بالا جلوگیری میکنند و همزمان به خاطر سوراخهای موجود در سطح، امکان عبور مقدار زیادی انرژی صوتی را فراهم میکنند که به همین خاطر میتوان آنها را از نظر صوتی نامرئی در نظر گرفت.
در داخل پره صداگیر انرژی صوتی با مواد جاذب صوت، که به صورت استاندارد از الیاف شیشه تشکیل شده، برخورد میکند. اصطکاک بین انرژی صوتی و الیاف شیشه، انرژی صوتی را به گرما تبدیل میکند و باعث کم شدن انرژی صوتی و در نتیجه سطح صدا در محل خروج هوا از صداگیر میشود. برای صداگیرهایی با سرعت شکاف بالا، یک لایه پارچه الیاف شیشهای بین ورق سوراخ دار آهنی و مواد جاذب صوت تعبیه میشود تا از فرسایش و ساییدگی پره جلوگیری کند. این پارچه الیاف هیچ تاثیری در قدرت جذب صوت مواد جاذب ندارد.
صداگیرهای موسسه فنی مشایخی دارای قطعات متحرک نیستند و بنابراین نیازی به روغن کاری و یا نگهداری ندارند.
در شرایط کارکرد در صورت وجود مواد زائد روی سطوح مشبک، این مواد را با استفاده از پارچه مرطوب آغشته به یک ماده تمیز کننده از روی سطوح پاک کنید.
از مواد تمیز کننده که اثر منفی بر پوشش گالوانیزه محافظ ورقهای استیل نداشته باشد استفاده گردد.
وجود “زنگ سفید” روی گالوانیزه صداگیر یک امر طبیعی بوده و مساله مهمی در بحث نگهداری نیست. این مساله زمانی به وجود میآید که زینک موجود در گالوانیزه که به منظور حفاظت از استیل استفاده شده است، با رطوبت واکنش میدهد.
تمامی صداگیرها دارای بدنه صلب و عاری از هرگونه نقص میباشند. به منظور اطمینان از عملکرد درست، صداگیرها باید حداقل یکبار در سال بصورت بصری مورد بررسی قرار گیرند و به موارد زیر توجه شود:
جنس بدنه اصلی صداگیر معمولا بنا به ابعاد ساخت آن از ورقهای آلومینیوم با ضخامت 1.25 الی 2 میلیمتر انتخاب میشود.
بجز بدنه اصلی، هر پره دارای یک اسکلت داخلی میباشد که بسته به ابعاد پره از نبشی آهن 20*20*2، نبشی آهن 40*40*4 و یا قوطی آهن 20*20*2 میلیمتر انتخاب میشود.
ورقهای سوراخ دار پوشش پرهها معمولا از ورق آلومینیوم 1.25 میلیمتر و یا ورق گالوانیزه 1 میلیمتر انتخاب میشود.
ورقهای هادی معمولا از جنس ورق گالوانیزه با ضخامت 1.25 میلیمتر و یا ورق آلومینیوم با همان ضخامت انتخاب میشوند.
ورق ریلهای کف معمولا از جنس ورق گالوانیزه با ضخامت 1.25 تا 3 میلیمتر انتخاب میشوند.
این محصول محدودیت خاصی در ابعاد برای ساخت ندارد، با توجه به اینکه در سایزهای بسیار بزرگ بدنه فلزی اصلی این محصول حذف از دیوارههای فضا برای نصب آن استفاده میشود. لذا برای ابعاد این محصول محدودیت خاصی وجود ندارد.
رنگ: برای این محصول رنگ الکترواستاتیک تنها بر اسکلت فلزی پره جهت جلوگیری از زنگ زدگی در صورت درخواست مشتری قابل اجرا میباشد و سایر اجزا به دلیل جنس دچار زنگ زدگی نمیشوند.
آنادایز: برای این محصول کاربرد ندارد .
گالوانیزه گرم: در مورد اسکلت فلزی در صورت درخواست مشتری قابل اجراست.
طریقه نصب: صداگیرها به دو صورت در فضا نصب میشوند:
حالت اول وقتی است که صداگیر به عنوان یک عضو میان کانالی طراحی و ساخته میشود که در این حالت مساحت آن حداقل 1.5 برابر سطح مقطع کانال میباشد. در این حالت نصب صداگیر با استفاده از 2 عدد تبدیل در دو طرف و به وسیله فلنچ صورت میگیرد که برای آب بندی در فلنچها از نخ نسوز استفاده میشود .
حالت دوم وقتی است که صداگیر در دهانههای ورودی و خروجی هوا اتاقهای برزگ فن نصب میشود که در این حالت کانال رابطی وجود ندارد و صداگیر به دیوارهها و سقف و کف محکم میشود.
ملزومات نصب: برای نصب صداگیرهای کانالی تنها استفاده از پیچ و مهره برای بستن فلنچها کافی است اما در مورد صداگیرهای بزرگتر، استفاده از پیچهای بتن و حتی جوشکاری برای محکم کردن ریلها و ساپورتها الزامی است.
نوع فن سیستم تهویه (جهت برآورد سطح صدای تولیدی توسط آن)
توان فن
دور فن
نوع کاربری فضا
مساحت فضای مورد تهویه
جنس دیواره های فضای مورد تهویه
نوع و ابعاد متوسط انشعابات کانال
نوع کانالها (گرد یا چهارگوش)
طول کانال تا اولین مصرف کننده
الزامات ایمنی و بهداشتی فضای مورد تهویه
نقشه شماتیک سیستم کانال و یا فضای اتاق تجهیزات تهویه
ویژگیها
طراحی و ساخت بر اساس جداول و استانداردهای روز دنیا
استفاده از انواع مواد جاذب صوت مطابق در خواست مشتری
استفاده از بدنه محكم برای حداكثر مقاومت در برابر جریانات هوا
عدم محدودیت در ساخت حتی در ابعاد بسیار بزرگ
طراحی به صورت ماژولار و با قابلیت حركت پرهها
حداقل افت فشار به دلیل استفاده از صفحات هادی جریان
سهولت در نصب و بهره برداری
سايز حداقل 1.5 برابر مقطع اصلی كانال كه به دليل جلوگيری از افزايش سرعت هوا و ايجاد صدای اضافه در نظر گرفته میشود.
حرکت جریان هوا به صورت مستقیم به منظور افزایش نرخ جریان و کاهش افت فشار.
نوک گرد و سخت به جهت به حداکثر رساندن افت نویز.
ورودی گرد جهت کاهش اغتشاش، افت فشار و صدای تولیدی توسط صداگیر.
بدون هر گونه برآمدگی جهت حذف اغتشاشات و نویزهای تولید شده در صداگیر.
دارای سطوح سخت در محل عبور هوا و به حداقل رساندن میزان تجمع آلودگی.
محافظت در برابر خوردگی از مواد جاذب صوت توسط ورقهای مشبک.
موارد کاربرد
در کانالهای تهویه هوا، عموما به علت کارکرد فن، خواه فنهای آکسیال و یا فنهای سانتریفیوژ، صدای ناخوشایندی در محیط مورد تهویه پراکنده میشود که شدت این صدا بسته به عوامل گوناگون از قبیل نوع فن، فاصله فن از محل، جنس و نوع کانالها و انشعابات، جنس دیوارههای محیط و عوامل دیگری از این دست متفاوت است ولی در هر صورت وجود این صداها باعث ایجاد محیطی ناراحت برای سکنه خواهد شد.
امروزه در دنیا برای حل این مشکل از صداگیرهای کانالی استفاده میکنند. این صداگیرها با طراحی ویژه علاوه بر کمترین تاثیر بر جریان هوای تهویه، تا حد بسیار بالایی صدای تولیدی توسط دستگاههای تهویه مطبوع را از بین میبرند.
جنس و طراحی این صداگیرها به گونهای است که صداهای تولیدی با انواع فرکانسها را جذب مینمایند و در دامنه شنوایی انسان (از 63 تا 8000 HZ) شرایط آسایش محیطی را از نظر صوتی فراهم میکنند. در این خصوص، طراحی صداگیر مناسب که بتواند این شرایط را در محیط فراهم کند از اهمیت ویژهای برخوردار است بگونهای که در صورت طراحی نادرست، صداگیر نه تنها قادر به جذب صدا نخواهد بود بلکه خود به عنوان عامل ایجاد صدا، مشکلات را دو چندان خواهد ساخت.